İnsanın kendini tanıması uzun ve bitmeyen bir süreç. Ama yine de bir yerden başlamak gerek değil mi? İnsan kendini ne kadar iyi tanırsa hayattan da o kadar doyum elde edebilir. Kendini tanıdıkça aslında gerçekten neyi sevdiğini, hangi konularda yetenekli olduğunu ya da gelişime açık olduğunu fark edebilir.

Kendimi tanıma yolculuğum üniversite zamanlarımda, hangi alana yönelmem gerektiğini sorguladığım zamanlarda başladı. Gerçekte neyi seviyordum, hayatta hangi mesleği severek yapabilirdim? Tek motivasyonum, sevdiğim bir alanda mesleğimi yapmaktı. Ancak, zorlayıcı olan kısmı sevdiğim birkaç meslek dalının olmasıydı. Hangi mesleğin beni daha çok besleyebileceğini anlamak için kendime daha da derinlemesine bakmam gerekiyordu. Ve böylece kendimi tanıma isteği serüvenim başlamış oldu.

Mezun olduktan sonra boşluğa düşmemek ve hangi alanda uzmanlaşmam gerektiğini anlamak için birçok seminere katıldım. Herkes kendi bildiğini ve inandığını söylüyordu. Ama ben kendi içimden gelen sesin bana söylemeye çalıştığını bir türlü anlayamıyordum.  Bu süreçte kendi isteklerimi, insanların istekleriyle karıştırıyordum. Ben mi bunu istiyordum, yoksa toplum mu bana dayatıyordu? Bu ayrımı fark etmem ancak, pandemiyle birlikte dış dünyadan uzaklaşıp kendi içime dönecek alanı kendimde açtığımda oldu.

Bu süreçte kitaplığımızda duran bir kitabın ilgimi çekmesi ile hayatımdaki önemli dönüm noktalarından birini yaşadım. Kendime bu hayatta ne yapmak istediğim bu hayatta beni besleyecek olan şeyin ne olduğu ile ilgili sorduğum sorularımın cevaplarını okuduğum kitapta buldum. Michael Newton’ın “Ruhların Yolculuğu” kitabını okuduktan sonra hangi alana yönelmem gerektiğini hatırladım. Böylelikle regresyon hayatıma girdi. 

Kitapta bahsedilen Hayatlar Arası Regresyonu’nun Türkiye’de uygulayıcısı olup olmadığını araştırdıktan sonra yolum Radianced Okul ve kıymetli öğretmenim Diba Ayten Yılmaz ile kesişti. Eğitimin beni kendisine çeken bir diğer kısmı ise; eğitim süresince sadece uygulayıcı olmak ile kalmayıp kendi içsel sürecimizdende geçecek olmamızdı. Eğitimin şifasını kendimde deneyimlemem; beni bütün temel ve ileri eğitimlerini kısa süre içerisinde tamamlamama ve hızlı bir şekilde regresyon uygulayıcısı olmama motive etti.

Kendi içsel yolculuğumdan geçmiş ve hala geçiyor olduğum için; başkalarına ışık olabilmenin, yol gösterebilmenin ve aracı olabilmenin ancak kendine dönük çalışmayla mümkün olabileceğini anladım. Böylelikle kendi deneyimlerimizden ve dönüşümlerimizden yola çıkarak, başkalarına daha yargısız bir şekilde yaklaşabiliriz.

Regresyonla birlikte kendime yeni anlamlar bulmaya devam ediyorum. Kendimle daha çok temas edebilmek için farklı araçlara başvuruyorum. Şu an Varoluşçu Terapi eğitimi alıyorum ve bu eğitim sayesinde kendini keşfetme yolculuğunda olan insanlara, iç dünyalarıyla daha fazla temas etmeleri için rehberlik sağlamayı hedefliyorum. Kendileriyle daha derin çalışmak isteyenlere Regresyon çalışmasını uygulamayı öneriyorum. 

Umarım bu yolda senin hayatına bir şekilde dokunup ışık olabilirim..

Sevgiler

Özge Cansu